Ετικέτα: υγεία

(πηγή internet)

Το ισχιακό νεύρο είναι ένα από τα μεγαλύτερα νεύρα του ανθρωπίνου σώματος, που σχηματίζεται από σύμπλεγμα μικρότερων. Ξεκινάει από την κατώτερη μοίρα της σπονδυλικής στήλης την οσφυϊκή, περνάει πίσω από την άρθρωση του ισχίου, συνεχίζει στον γοφό μέχρι τα δάκτυλα των ποδιών. Ο πόνος που γίνεται αντιληπτός στην πορεία αυτού του νεύρου ονομάζεται Ισχιαλγία, ανάλογα με την διάρκεια του μπορεί να χαρακτηριστεί σαν <οξεία – διάρκεια μικρότερη από έναν μήνα> ή <χρόνια – πόνος που συνεχίζεται τρεις μήνες μετά από αρχική του εμφάνιση>.
Βασική αιτία είναι η φλεγμονή του νεύρου με αποτέλεσμα την ευαισθητοποίηση του, κυρίως λόγω κήλης μεσοσπονδυλίου δίσκου (Κ.Μ.Δ.) ή σπονδυλικής στένωσης σαν αποτέλεσμα οστεοαρθρίτιδας της σπονδυλικής στήλης (Σ.Σ.). Η ισχιαλγία είναι το σύμπτωμα που γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή.
Η πραγματική αιτία όμως θα πρέπει να αναζητηθεί στον λόγο που προκλήθηκε η Κ.Μ.Δ. ή πώς προκλήθηκε η οστεοαρθρίτιδα της Σ.Σ., αν θέλουμε να δώσουμε ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα.
Η απάντηση λοιπόν βρίσκεται στην αλλαγή της διάταξής του σκελετού σαν αποτέλεσμα του τρόπου ζωής και χρησιμοποίησης του σώματος στις καθημερινές δραστηριότητες. Με αυτόν τον τρόπο οι σπόνδυλοι αλλά και όλες οι υπάρχουσες κατασκευές της Σ.Σ. δέχονται φορτία εκεί που δεν είναι κατασκευασμένες να τα δεχτούν με αποτέλεσμα μικροτραυματισμούς, που αν δεν αντιμετωπισθούν έγκαιρα γίνονται μακροτραυματισμοί και τελικά μη αναστρέψιμες φθορές με την μορφή εκφυλιστικών αλλοιώσεων.
Για παράδειγμα η αιτία της Κ.Μ.Δ. κατά ποσοστό 80% είναι ο επαναλαμβανόμενος στροφικός τραυματισμός του μεσοσπονδυλίου δίσκου όταν υπάρχει ασυμμετρία στις πλάγιες και στροφικές κινήσεις του κορμού πάνω από 10 μοίρες.
Υπάρχουν άλλες δευτερεύοντες αιτίες της ισχιαλγίας, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η ουρική αρθρίτιδα, ή έλλειψη βιταμινών.

 

Οι παράγοντες κινδύνου, που προκαλούν την αλλαγή στην διάταξη του σκελετού, με αποτέλεσμα την πρόκληση ΙΣΧΙΑΛΓΙΑΣ

1. Οι άνθρωποι εκείνοι που δεν ασκούνται τακτικά έχουν αυξημένο κίνδυνο, ιδιαίτερα αν περιοδικά ασχολούνται με έντονες δραστηριότητες όπως την μετακίνηση βαρέων αντικειμένων ή το σκάψιμο ή όποιες δραστηριότητες απαιτούν αυξημένη μυϊκή δύναμη. Αυτό προκαλείται γιατί η μειωμένη μυϊκή δύναμη έχει σαν αποτέλεσμα η Σ.Σ. και οι κατασκευές που την αποτελούν να δέχονται μεγάλα φορτία, αυξημένες πιέσεις στον μεσοσπονδύλιο δίσκο (αποσβένει τους κραδασμούς και τις πιέσεις, επιτρέπει τις πλάγιες και στροφικές κινήσεις του κορμού), άρα αλλαγή στην διάταξη του σκελετού, που αν συνεχιστεί προκαλεί Κήλη Μεσοσπονδυλίου Δίσκου ή μη αναστρέψιμες βλάβες όπως είναι οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις.

2. Άλλη ομάδα ασθενών είναι οι αθλητές, παρόλο που σε γενικές γραμμές έχουν καλό μυϊκό σύστημα. Σε αυτές τις περιπτώσεις σημαντικό ρόλο παίζει η τεχνική του αθλήματος. Κακή τεχνική σημαίνει μηχανικές επιβαρύνσεις με αποτέλεσμα αλλαγή στην διάταξη του σκελετού. Ενώ οι έντονες για μεγάλο χρονικό διάστημα ασκήσεις αυξάνουν το ρίσκο για εκφυλιστικές αλλοιώσεις.

3. Τραυματισμοί από τροχαία ατυχήματα ή πτώσεις.

4. Εργασίες που απαιτούν μετακίνηση αντικειμένων ή έντονη μυϊκή δύναμη, κάμψη του κορμού ή έντονες στροφικές κινήσεις από άβολες θέσεις ή προκαλούν δονήσεις σε ολόκληρο το σώμα για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι επικίνδυνες.

5. Άλλοι παράγοντες είναι το κάπνισμα, ίσως γιατί ελαττώνει την κυκλοφορία του αίματος αν και αυτό περισσότερο έχει να κάνει σαν ένας επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας σε ένα γενικότερο λανθασμένο τρόπο ζωής.

6. Οι γυναίκες στην διάρκεια της εγκυμοσύνης λόγω των αλλαγών στην διάταξη του σκελετού για να διευκολυνθεί ο τοκετός και λόγω ορμονικών αλλαγών.

7. Τέλος οι ψηλοί άνθρωποι σε σχέση με τους κοντούς λόγω της θέσης του κέντρου βάρους του σώματος.

(κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου)

ιντερνετ

Τι σημαίνει δισκοκήλη στον αυχένα ;

Το περίβλημα του δίσκου (ινώδης δακτύλιος) φθείρεται από τις καταπονήσεις που υφίσταται καθημερινά, με την πάροδο του χρόνου. Έτσι σιγά-σιγά σε σημεία με μία απότομη κίνηση (ή και χωρίς) μπορεί σε κάποιο το περίβλημα να σπάσει. Τότε βρίσκει χώρο και βγαίνει έξω ένα μέρος από τον πυρήνα του δίσκου, όπως ακριβώς συμβαίνει αν τρυπήσουμε ένα σωληνάριο από οδοντόκρεμα και πιέσουμε : ένα μέρος της οδοντόκρεμας θα βγει από εκείνο το σημείο.
Η έξοδος (η προβολή) του πυρήνα μέσα από το περίβλημα του δίσκου, ονομάζεται δισκοκήλη. Η προβολή αυτή εντοπίζεται μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα.
Από τι αποτελείται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος ;

Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από ένα περίβλημα (ινώδης δακτύλιος) και το εσωτερικό του (πηκτοειδής πυρήνας). Ο πυρήνας είναι μαλακός σαν τσίχλα και έχει μεγάλη ποσότητα νερού.
Τι προκαλεί η δισκοκήλη στον αυχένα ;

Η προβολή μέρους του δίσκου μέσα στον σπονδυλικό σωλήνα, προκαλεί πίεση στο νωτιαίο μυελό ή και στο νεύρο που περνάει από την περιοχή αυτή.
Τι προκαλεί η πίεση σε ένα από τα (αυχενικά) νεύρα ;

Η πίεση σε ένα νεύρο γενικά προκαλεί πόνο, μούδιασμα (αισθητικές διαταραχές) αλλά και παράλυση (κινητικές διαταραχές). Πίεση σε κάποιο αυχενικό νεύρο, θα προκαλέσει πόνο, μούδιασμα και αδυναμία στο τμήμα εκείνο του χεριού που αντιστοιχεί στο νεύρο.
Η νευρολογική εξέταση μπορεί να εντοπίσει το σημείο στον αυχένα που πιέζεται, από τα συμπτώματα και τα νευρολογικά σημεία στο άνω άκρο.
Τι προκαλεί η πίεση στο νωτιαίο μυελό στην περιοχή του αυχένα; είναι πιο σοβαρή από την πίεση ενός μεμονωμένου νεύρου ;

Η πίεση στο νωτιαίο μυελό είναι κατά πολύ σοβαρότερη από την πίεση σε ένα μόνο νεύρο. Ο νωτιαίος μυελός στην περιοχή του αυχένα ελέγχει την κίνηση και στα 4 άκρα και επιπλέον την ούρηση, την αφόδευση και τη σεξουαλική λειτουργία.

Ποια άλλη μορφή μπορεί να πάρουν οι αισθητικές διαταραχές από την πίεση ενός νεύρου ;

Εκτός από μούδιασμα, ο ασθενής μπορεί να περιγράψει αυτό που αισθάνεται σαν «βελόνες, σουβλιές, ηλεκτρικό ρεύμα, μυρμήγκιασμα».
Με ποια εξέταση διαπιστώνεται η δισκοκήλη στον αυχένα ;

Η καλύτερη εξέταση είναι η μαγνητική τομογραφία. Επίσης, βοηθούν τη διάγνωση οι απλές ακτινογραφίες ( δεν απεικονίζουν το νωτιαίο μυελό και τα νεύρα, αλλά μόνο τα οστά δηλ. τους σπονδύλους. Πολλές φορές, απαιτούνται ειδικές λήψεις της ακτινογραφίας πχ κάμψη-έκταση, «τρημάτων» κλπ.
Αν δεν είναι δυνατό να γίνει μαγνητική τομογραφία πχ λόγω μεταλλικού σώματος ή κλειστοφοβίας, τότε βοηθάει η αξονική τομογραφία. Ωστόσο, η λεπτομέρεια της μαγνητικής τομογραφίας στην απεικόνιση του νωτιαίου μυελού και των νεύρων, δεν συγκρίνεται με καμία άλλη εξέταση.
Τι να αποφεύγετε εάν έχετε δισκοκήλη
– Να σηκώνετε βάρη
– Δραστηριότητες με πολλές δονήσεις (πχ κομπρεσέρ, διάδρομος στο γυμναστήριο)
– Την παρατεταμένη έκταση ή στροφή της κεφαλής (όπως εργασία σε υπολογιστή που βρίσκεται στο πλάι ή πάνω από το ύψος των ματιών).
Πάντως, είναι καλύτερο κανείς να συνεχίσει να δουλεύει, έστω σε πιο χαλαρό ρυθμό, παρά να μένει στο σπίτι ή ακόμα χειρότερα, στο κρεβάτι.

internet

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι, ουσίες που υπάρχουν φυσιολογικά στον οργανισμό (θειϊκή γλυκοζαμίνη, θειϊκή χονδροϊτίνη) λιπαίνουν τις αρθρώσεις, αναγεννούν τον αρθρικό χόνδρο με φυσικό τρόπο και βοηθούν στην καλή λειτουργία των αρθρώσεων. Τελικά, σταδιακά ανακουφίζουν από τον πόνο και τη φλεγμονή, αποκαθιστούν την κινητικότητα της άρθρωσης και προφυλάσσουν το χόνδρο από τη φθορά, ενισχύοντας την αποκατάστασή του.

► Γλυκοζαμίνη

Είναι ουσία απαραίτητη για την παραγωγή του συνδετικού ιστού στον οργανισμό. Είναι υπεύθυνη για την κινητοποίηση της παρασκευής ουσιών που είναι απαραίτητες για τη σωστή λειτουργία των αρθρώσεων, αλλά και για τη διαδικασία επιδιόρθωσής τους. «Μελέτες που έχουν γίνει στο εργαστήριο, έχουν δείξει ότι η γλυκοζαμίνη διαθέτει ήπια αντιφλεγμονώδη δράση. Πολλοί πιστεύουν ότι η χρόνια λήψη γλυκοζαμίνης, που είναι απολύτως εφικτή, λόγω της απουσίας ανεπιθύμητων ενεργειών, καταστέλλει αρκετές φλεγμονώδεις διαδικασίες στον οργανισμό και προστατεύει από παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα, ενώ πρόσφατες μελέτες μιλούν για τα οφέλη της στις καρδιαγγειακές και οι πνευμονικές παθήσεις», τονίζει ο ορθοπεδικός κ. Αθανάσιος Παγώνας.

► Χονδροϊτίνη

«Η χονδροϊτίνη είναι μια, επίσης, φυσική ουσία που συμβάλλει στη διοχέτευση νερού και θρεπτικών συστατικών στον χόνδρο, διατηρώντας τον σπογγώδη και υγιή», τονίζει ο ειδικός. Διατροφικές πηγές της συγκεκριμένης ουσίας δεν υπάρχουν. Έτσι, όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να παράγει επαρκή ποσότητα της ουσίας, θα πρέπει να καταφύγουμε στη λήψη συμπληρωμάτων διατροφής. Η χονδροϊτίνη διατίθεται σε συμπληρώματα θειϊκής χονδροϊτίνης, τα οποία παρασκευάζονται από χόνδρο βοοειδών (αγελάδας) ή καρχαρία.

► Λήψη συμπληρωμάτων

«Ποιοι πρέπει να λαμβάνουν συμπληρώματα γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης;», ρωτάμε τον κ. Πάγωνα, σύμφωνα με τον οποίο από τη λήψη συμπληρωμάτων γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης (πάντα σε συνδυασμό!) μπορούν να ωφεληθούν πρώτα πρώτα τα άτομα με αρχόμενη ή μέτρια οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), δηλαδή στα πρώτα στάδια, για προστασία.

Στα άτομα με προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα (καταστροφή του χόνδρου), «η λήψη συμπληρωμάτων χονδροϊτίνης μπορεί να ανακουφίσει από τον πόνο, αυξάνει την κινητικότητα των αρθρώσεων, μειώνει την ανάγκη για παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη και μπορεί να αποτρέψει ή να επιβραδύνει την περαιτέρω φθορά του χόνδρου. Ο ρόλος της γλυκοζαμίνης και της χονδροϊτίνης είναι περισσότερο επιβραδυντικός για την εξέλιξη της νόσου, παρά θεραπευτικός», σημειώνει ο ορθοπεδικός και διευκρινίζει: «Η λήψη συμπληρωμάτων γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης δεν είναι σε θέση να θεραπεύσει την οστεοαρθρίτιδα από μόνη της, διότι πρέπει να ανασχεθούν και όλα τα άλλα αίτια αυτής της περίπλοκης και συχνής νόσου. Ωστόσο, λόγω της απουσίας παρενεργειών (ακόμα και έπειτα από μακροχρόνια χρήση), οι ουσίες αυτές αποτελούν ένα σημαντικό όπλο στη φαρέτρα του ορθοπεδικού».

Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η χονδροϊτίνη μειώνει τον πόνο και τη λειτουργικότητα σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο χέρι, ενώ παλαιότερη μελέτη σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γονάτου, έδειξε ότι μετά από δύο χρόνια λήψης θειϊκής χονδροϊτίνης, οι ασθενείς εμφάνισαν σημαντική αναστροφή της απώλειας του μεσάρθριου διαστήματος και δραστική μείωση του πόνου.

Τέλος, οι αθλητές, που καταπονούν τις αρθρώσεις τους, ωφελούνται από την τακτική λήψη γλυκοζαμίνης και χονδροϊτίνης από την προστασία και επιβράδυνση της φθοράς των χόνδρων.

 

H σάουνα επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, αυξάνει τον βασικό μεταβολισμό, βοηθάει στην νευρομυϊκή χαλάρωση και συμβάλλει στην αποβολή υγρών.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο βγαίνοντας κάποιος από την σάουνα διαπιστώνει στην ζυγαριά την απώλεια βάρους.

Αύξηση του βασικού μεταβολισμού υπάρχει, αλλά η διάρκεια είναι μικρή ώστε να έχει κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.

Βοηθάει πάντως στην αποβολή τοξινών από τον οργανισμό μας οι οποίες αποβάλλονται μαζί με τον ιδρώτα.

 

Στην περίπτωση ενός άμεσου τραυματισμού, όπως είναι το διάστρεμμα, ο πάγος αποτρέπει το πρήξιμο βοηθώντας τα κύτταρα να ξεκινήσουν την διαδικασία επούλωσης ταχύτερα.
Όταν συμβεί ένας τραυματισμός, η διαδικασία επούλωσης του γίνεται σε τρία στάδια: Αρχικά απομακρύνονται τα κατεστραμμένα κύτταρα και νέα κύτταρα μεταφέρονται στην τραυματισμένη περιοχή τα οποία παίρνουν την τελική τους μορφή όμοια με την δομή της περιοχής.
Στην περίπτωση διαστρέμματος, τα μέρη του τραυματισμένου συνδέσμου πρέπει να αφαιρεθούν, νέα κύτταρα να τοποθετηθούν στην περιοχή και να πάρουν μορφή, σε δομή και δύναμη, όμοια με αυτή του συνδέσμου.
Το ζεστό επίθεμα συμβάλει στην μεγαλύτερη ροή του αίματος που με την σειρά της προωθεί το πρήξιμο κατά την οξεία φάση ενός τραυματισμού. Άρα αμέσως μετά από έναν τραυματισμό το ζεστό θα αυξήσει το πρήξιμο και θα καθυστερήσει την διαδικασία επούλωσης. Αντίθετα, το κρύο επίθεμα μειώνει την ροή του αίματος, ελαττώνει το πρήξιμο, ανακουφίζει τον πόνο και βοηθάει στην ταχύτερη και καλύτερη επούλωση.
Το ζεστό πρέπει να χρησιμοποιείται σε χρόνιους τραυματισμούς και μετά την πρώτη φάση ενός άμεσου τραυματισμού, που χρονικά αντιστοιχεί με την υποχώρηση του πρηξίματος. Το ζεστό στους χρόνιους τραυματισμούς μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και να μαλακώσει τους ιστούς της περιοχής.
Επειδή τις περισσότερες φορές δεν είναι εύκολο να καθορίσουμε την χρονική στιγμή που μπορούμε να βάλουμε ζεστό καλό είναι να έχουμε σαν αρχή: Πάντα βάζουμε πάγο μέχρι να φύγει το πρήξιμο και να μαλακώσει ο πόνος που συνήθως, και ανάλογα πάντα με τον τραυματισμό, διαρκεί 2 με 3 μέρες.

Προσοχή:
Ο πάγος κρυώνει και τους ιστούς που περιβάλουν την τραυματισμένη περιοχή και είναι πολύ σημαντικό να αφαιρείται πριν παγώσουν αυτοί οι ιστοί.
Αν ο πάγος μείνει πολύ ώρα πάνω στην περιοχή μπορεί να προκαλέσει ζημιά στα νεύρα, σε σημαντικούς ιστούς ή ακόμα και να δημιουργήσει έγκαυμα στην περιοχή γι’ αυτό καλό είναι ανάμεσα στον πάγο και το δέρμα να παρεμβάλει ένα λεπτό κομμάτι ύφασμα
Μία λογική χρήση είναι κύκλοι των 15- 20 λεπτών με πάγο πάνω στην περιοχή και αντίστοιχα ένα διάστημα 15- 20 λεπτών χωρίς.

Συνοψίζοντας:
Το πάγωμα είναι η επιλογή για να μειώσουμε το πρήξιμο ενός άμεσου τραυματισμού, αλλά θέλει προσοχή η χρήση του. Κύκλοι των 15-20 λεπτών με πάγο και χωρίς.
Η ζέστη αυξάνει το πρήξιμο σε έναν άμεσο τραυματισμό και καθυστερεί την διαδικασία επούλωσης, αλλά παίζει σημαντικότερο ρόλο στην αποκατάσταση ενός χρόνιου τραυματισμού.

Μαίρη Βέτουλα

Pilates instructor – εναλλακτική θεραπεύτρια

ΟΡΙΣΜΟΣ: Σε μια αρθροπλαστική ισχίου το οστό και ο χόνδρος με τη βλάβη, αφαιρούνται και αντικαθίστανται  με προσθετικό υλικό.
Η κεφαλή του μηριαίου οστού που υπέστη τη ζημιά αντικαθίσταται  με ένα μεταλλικό στέλεχος  το οποίο τοποθετείται  στο κοίλο κέντρο του μηριαίου οστού.
Μια μεταλλική η κεραμική μπάλα τοποθετείται στο πάνω μέρος του στελέχους  σε αντικατάσταση της κεφαλής  του μηριαίου οστού.
Ο κατεστραμμένος χόνδρος της υποδοχής (acetabulum)  αφαιρείται και αντικαθίσταται  με μεταλλική υποδοχή. Βίδες η τσιμέντο  χρησιμοποιούνται για να κρατήσουν την υποδοχή στη θέση της.
ΑΙΤΙΑ: Τα πιο κοινό αίτιο είναι η Αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής  και τραυματική αρθρίτιδα  είναι οι πιο κοινοί τύποι.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ: Οπίσθια προσέγγιση: Αποφύγετε τη κάμψη του ισχίου 90°, την προσαγωγή και την έσω στροφή.
Εμπρόσθια προσέγγιση: Αποφύγετε την έκταση του ισχίου την απαγωγή και την έξω στροφή.

Ο Δρ. Ιωάννης Καρνέζης FRCS(Orth), Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Επιστημονικός Διευθυντής Δικτύου Παθήσεων Σπονδυλικής Στήλης, εξηγεί τις καταβολές της κύφωσης από την παιδική ηλικία, αλλά και τα θέματα που προκύπτουν στο σώμα και την υγεία από την κύφωση.

“Κύφωση είναι η υπερβολική αύξηση της (φυσιολογικής) κύρτωσης της θωρακικής περιοχής της σπονδυλικής στήλης (‘ράχη’). Είναι από τα πιo συχνά προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν σε όλη τη διάρκεια της ζωής από την παιδική ηλικία και την εφηβεία έως τις προχωρημένες ηλικίες. Δυστυχώς είναι μία από τις πιo συχνές παθήσεις που παραμελούνται.
Τι πρέπει να ξέρετε για την κύφωση
Αν και αρκετές φορές η κύφωση είναι μία ‘καλοήθης’ κατάσταση που δεν προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα συχνά συνοδεύεται από σοβαρή διαταραχή της δομής της σπονδυλικής στήλης με σοβαρά μακροχρόνια προβλήματα για όλη την ζωή του ατόμου. Οι πιο συχνές μορφές κύφωσης που συναντούμε είναι: στα παιδιά η κύφωση λόγω στάσης του σώματος και η ιδιοπαθής εφηβική κύφωση ενώ στους ενήλικες η κύφωση της προχωρημένης ηλικίας λόγω οστεοπόρωσης. Η κύφωση είναι ένα συχνό πρόβλημα και θα πρέπει να αναγνωρίζεται όσο το δυνατόν πιο νωρίς και να αντιμετωπίζεται πάντοτε σοβαρά ώστε να αποφεύγονται σημαντικά προβλήματα σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

Μέθοδοι αντιμετώπισης της κύφωσης

Στα παιδιά: η κύφωση ‘λόγω στάσης του σώματος’ είναι η πιο ‘καλοήθης’ μορφή κύφωσης καθώς η παραμόρφωση του κορμού δεν συνοδεύεται από πόνο, δεν δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στη μετέπειτα ζωή και τις περισσότερες φορές η κύφωση εξαφανίζεται μέχρι την ενηλικίωση ή μετά την έναρξη συστηματικών αθλητικών δραστηριοτήτων (όπως γυμναστική και κολύμβηση) πού πάντοτε βοηθούν στο πρόβλημα.
Ωστόσο, για την αποφυγή της μικρής πιθανότητας επιδείνωσης της κύφωσης είναι καλό το παιδί να εξεταστεί από γιατρό ειδικευμένο στις παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.

Στους εφήβους: η διάκριση μεταξύ της απλής κύφωσης ‘λόγω στάσης του σώματος’ στους εφήβους και της πολύ πιο σοβαρής ‘ιδιοπαθούς εφηβικής κύφωσης’ (λέγεται και ‘νόσος του Scheuermann’) δεν είναι πάντοτε εύκολη για τους γονείς ή τον μη ειδικό γιατρό.
Είναι επομένως σημαντικό (ειδικά αν το σχήμα της ράχης φαίνεται να επιδεινώνεται σταδιακά) το παιδί να εξετάζεται από ειδικό γιατρό ώστε να αποκλειστούν πιο σημαντικά προβλήματα και να δοθούν οδηγίες για την σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού της ανάπτυξης. Στις περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητο από τον ειδικό γιατρό πρέπει να αρχίζει θεραπεία με πρόγραμμα εφαρμογής ‘κηδεμόνων’ του κορμού για την αποφυγή επιδείνωσης της κύφωσης και τη διόρθωση του σχήματος της ράχης.
Εάν (ειδικά προς το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του εφήβου) ο βαθμός κύφωσης είναι πολύ σοβαρός τότε θα πρέπει να συζητηθεί η διορθωτική χειρουργική θεραπεία για την αποφυγή σοβαρών προβλημάτων κατά τη μετέπειτα ζωή.

Στους ενήλικες: Η κύφωση στους ενήλικες είναι συνήθως αποτέλεσμα προϋπάρχουσας κύφωσης από την εφηβική ηλικία αν και περαιτέρω σταδιακή επιδείνωση μπορεί να συμβεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Αν το πρόβλημα είναι σοβαρό, χειρουργική διόρθωση της παραμόρφωσης μπορεί να επιτευχθεί σε εξειδικευμένο χειρουργικό τμήμα σπονδυλικής στήλης. Λόγω της σύγχρονης ανάπτυξης των σχετικών μεθόδων τα αποτελέσματα σήμερα είναι πολύ ικανοποιητικά.

Στα άτομα προχωρημένης ηλικίας με οστεοπορωτικά κατάγματα: Το πρόβλημα των οστεοπορωτικών καταγμάτων είναι γενικά δύσκολο καθώς η κύφωση και ο πόνος που δημιουργείται έχει την τάση διαρκώς να επιδεινώνεται και η χειρουργική διόρθωση είναι εξαιρετικά δύσκολη ή αδύνατη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Ωστόσο η σύγχρονη πρόοδος της τεχνολογίας έχει επιτρέψει την εισαγωγή μίας ελάχιστα επεμβατικής μεθόδου που ονομάζεται κυφοπλαστική, η οποία επιτρέπει την (χωρίς εγχείρηση) ασφαλή ‘διόρθωση’ και σταθεροποίηση των σπονδύλων που έχουν υποστεί καθίζηση και κατά συνέπεια την αποκατάσταση της κύφωσης και την ανακούφιση από τον πόνο”.

 

Η οστεοπόρωση είναι μια χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών. Τα κόκκαλα γίνονται λεπτά και εύθραυστα λόγω της ελαττωμένης πυκνότητάς τους. Έχει χαρακτηρισθεί «ύπουλη» πάθηση γιατί μπορεί να προκληθεί κάταγμα (σπάσιμο) μέσα από ήπιες δραστηριότητες, όπως σκύψιμο ή μετά από μια απλή πτώση στο έδαφος. Πριν το κάταγμα ο ασθενής δεν πονάει, ούτε έχει κάποιο άλλο σύμπτωμα και γι’ αυτό η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη.

Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν την πυκνότητα των οστών είναι:

Το φύλο (οι άντρες έχουν μεγαλύτερη οστική μάζα απ’ ότι οι γυναίκες)
Η ηλικία (μετά την ηλικία των 35 αρχίζει βαθμιαία η απώλεια της οστικης μάζας περίπου 0,3% -0,5% το χρόνο)
Η φυσιολογική λειτουργία διαφόρων οργάνων του σώματος
Η διατροφή
Η φυλή (μεγαλύτερη οστική μάζα έχουν οι έγχρωμοι λαοί απ’ ότι λευκοί)
Η άσκηση

Οι δευτερεύοντες παράγοντες που επηρεάζουν την πυκνότητα των οστών είναι:

Η ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου ,κυρίως μέχρι την ηλικία των 25
Η εμμηνόπαυση στης γυναίκες, λόγω μείωσης των οιστρογόνων
Άντρες άνω των 65 ετών, λόγω μείωσης της τεστοστερόνης
Η έλλειψη της άσκησης
Το αλκοόλ, το κάπνισμα και η καφεΐνη
Η έλλειψη βαρύτητας (αστροναύτες)
Η κρεατοφαγία, λόγω της αποβολής του ασβεστίου από τα ούρα
Παλιά κατάγματα (σύνδρομο sudeck – μετατραυματική οστεοπόρωση)
Γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μαστού ή ωοθηκών
Έλλειψη βιταμίνης D

Η πρόληψη της οστεοπόρωσης είναι σημαντική και πρέπει να ξεκινά από την παιδική ηλικία του ατόμου με επαρκής πρόσληψη ασβεστίου, σωστή διατροφή και άσκηση. Η οστεοπόρωση δεν πρέπει να μένει χωρίς παρακολούθηση και θεραπεία, επειδή η νόσος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής του ατόμου και έχει επιβαρυντικές συνέπειες για την οικονομία μια χώρας αφού το κόστος αντιμετώπισης είναι μεγάλο.

Ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής, διατροφής και άσκησης είναι ο ιδανικός για την διατήρηση της ποιότητας των οστών και την αποφυγή περαιτέρω συνεπειών της νόσου.

Όμως, ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την αυτοματοποίηση των εργασιών (αυτοκίνητα, μηχανήματα, ανελκυστήρες κ.τ.λ.) έχει επηρεάσει πολύ την ποιότητα των οστών, λόγω της μείωσης των κινήσεων και «οστικών φορτήσεων» μας. Η σημασία της άσκησης που φορτίζει και δυναμώνει τα οστά δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Στη πραγματικότητα, έρευνες έχουν δείξει ότι η σωματική άσκηση μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της οστικής απώλειας.