Artist – Pilates International Instructor
H σάουνα επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, αυξάνει τον βασικό μεταβολισμό, βοηθάει στην νευρομυϊκή χαλάρωση και συμβάλλει στην αποβολή υγρών.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο βγαίνοντας κάποιος από την σάουνα διαπιστώνει στην ζυγαριά την απώλεια βάρους.
Αύξηση του βασικού μεταβολισμού υπάρχει, αλλά η διάρκεια είναι μικρή ώστε να έχει κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα.
Βοηθάει πάντως στην αποβολή τοξινών από τον οργανισμό μας οι οποίες αποβάλλονται μαζί με τον ιδρώτα.
Παντελής Αντωνίου
Πρωταθλητής Υδατοσφαίρισης
1) Οι κοιλιά πέφτει κάνοντας κοιλιακούς. ΜΥΘΟΣ
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποια σημεία στο σώμα τους στα οποία αποθηκεύουν κατά βάση το λίπος. Για να χρησιμοποιηθεί μέρος της αποθηκευμένης ενέργειας απαιτείται αερόβια άσκηση υπ μέγιστης έντασης (60%) για τουλάχιστον μισή ώρα. Από αυτό το σημείο και έπειτα, ο οργανισμός χρησιμοποιεί ως κύριο καύσιμο το λίπος. Συνήθως, οι κοιλιακοί διαρκούν μερικά δευτερόλεπτα, χρονικό διάστημα το οποίο δεν είναι ικανό για την παροχή ενέργειας από τις αποθήκες λίπους του σώματός μας. Κάνοντας κοιλιακούς απλά γυμνάζουμε τους μύες μας. Αυτοί όμως συνεχίζουν να καλύπτονται από λιπώδη ιστό και επομένως οι προσδοκίες μας δεν επαληθεύονται.
2) Η αερόβια άσκηση συμβάλλει στη βελτίωση του τοπικού πάχους. ΑΛΗΘΕΙΑ
Η αερόβια άσκηση πραγματικά βοηθάει στο τοπικό πάχος. Αυτό που πρέπει να γίνει όμως σαφές είναι ότι το λίπος μειώνεται από το σώμα μας συνολικά και όχι τοπικά. Από τα σημεία που υπάρχει τοπικό λίπος υπάρχει και μεγαλύτερη απώλεια. Πολλοί άνθρωποι δεν καταφέρνουν να πιάσουν τον στόχο τους, είτε γιατί τα πρότυπα τους είναι λάθος είτε γιατί η κατασκευή του σώματός (ανοιχτή λεκάνη) τους είναι τέτοια. Πάντως μπορεί να υπάρξει σημαντική βελτίωση στην εικόνα του σώματος με προσεκτική διατροφή και άσκηση ετών.
4) Η γυμναστική “σφίγγει” το λίπος. ΜΥΘΟΣ
Η γυμναστική όχι μόνο δεν “σφίγγει” το λίπος αλλά αυξάνει τις καύσεις και συνεπώς την απώλειά του. Κάποια άτομα νιώθουν ή δείχνουν “φουσκωμένα”. Αυτό μπορεί να οφείλεται είτε στην κατακράτηση υγρών είτε στην αύξηση της μυϊκής τους μάζας, η οποία πάντως δέχεται προσαρμογές, τουλάχιστον έπειτα από οκτώ εβδομάδες συστηματικής άσκησης και όχι στο “μπλοκάρισμα” του λίπους στο σώμα τους. Ο μοναδικός ενδοιασμός που μπορεί να έχει κάποιος είναι λόγω της πιθανότητας προβλημάτων στα γόνατα και την μέση εξαιτίας του βάρους.
5) H πρωτεΐνη θα πρέπει να λαμβάνεται πριν ή λίγο μετά την προπόνηση. ΑΛΗΘΕΙΑ
Οι πρωτεΐνες θα πρέπει να λαμβάνονται μέχρι 2 ώρες πριν ή μετά την επιβάρυνση. Αυτό το χρονικό διάστημα είναι το πιο κατάλληλο για την καλύτερη απορρόφησή τους από τον οργανισμό. Για τον μέσο ασκούμενο η σύσταση είναι 1 γρ πρωτείνης ανά κιλό σωματικού βάρους/ ημέρα. Για κάποιον που γυμνάζεται συστηματικά με στόχο την αύξηση της μυικής του μάζας μπορεί να φτάσει εώς1,5-1,8 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού. Μεγαλύτερη ποσότητα, που συχνά προσλαμβάνεται μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στα νεφρά αλλά και ανεπιθύμητη αύξηση βάρους. Αυτό που παίζει πάντως σημαντικό ρόλο είναι η βιολογική αξία των πρωτεϊνών. Ανώτερης βιολογικής αξίας είναι οι πρωτεΐνες που προέρχονται από ζωικές πηγές κυρίως το αυγό αλλά και το κρέας, το ψάρι και το κοτόπουλο.
6) Η αερόβια άσκηση συμβάλλει την μείωση της κυτταρίτιδας. ΑΛΗΘΕΙΑ
Το πρόβλημα της κυτταρίτιδας έχει να κάνει με την εναπόθεση λίπους τοπικά και την κακή λειτουργία του κυκλοφορικού. Η αερόβια άσκηση συμβάλλει τόσο στην καλύτερη κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή όσο και στην μείωση του λίπους. Το μασάζ και οι κρέμες έχουν μόνο προσωρινά αποτελέσματα. Εκτός από την άσκηση, σημαντικό ρόλο παίζει και η διατροφή. Ο συνδυασμός των δύο μπορεί να σας βοηθήσει να βελτιώσετε το αποτέλεσμα.
internet
Οι ασκήσεις του pilates ενεργοποιούν μύες των οποίων η κύρια λειτουργία είναι να σταθεροποιούν τη σπονδυλική στήλη και τις περιφερικές αρθρώσεις.
Η άρτια λειτουργία αυτών των μυών βοηθάει στην αποφόρτιση της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων, συμβάλλοντας έτσι στην επούλωση τραυματισμών καθώς επίσης και στην πρόληψη.
Αυτές οι ασκήσεις απλοποιούνται ή τροποποιούνται κατάλληλα, ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή τους για αποκατάσταση ακόμα και σε πολύ πρώιμα στάδια μιας παθολογίας.
Στην περίπτωση ενός άμεσου τραυματισμού, όπως είναι το διάστρεμμα, ο πάγος αποτρέπει το πρήξιμο βοηθώντας τα κύτταρα να ξεκινήσουν την διαδικασία επούλωσης ταχύτερα.
Όταν συμβεί ένας τραυματισμός, η διαδικασία επούλωσης του γίνεται σε τρία στάδια: Αρχικά απομακρύνονται τα κατεστραμμένα κύτταρα και νέα κύτταρα μεταφέρονται στην τραυματισμένη περιοχή τα οποία παίρνουν την τελική τους μορφή όμοια με την δομή της περιοχής.
Στην περίπτωση διαστρέμματος, τα μέρη του τραυματισμένου συνδέσμου πρέπει να αφαιρεθούν, νέα κύτταρα να τοποθετηθούν στην περιοχή και να πάρουν μορφή, σε δομή και δύναμη, όμοια με αυτή του συνδέσμου.
Το ζεστό επίθεμα συμβάλει στην μεγαλύτερη ροή του αίματος που με την σειρά της προωθεί το πρήξιμο κατά την οξεία φάση ενός τραυματισμού. Άρα αμέσως μετά από έναν τραυματισμό το ζεστό θα αυξήσει το πρήξιμο και θα καθυστερήσει την διαδικασία επούλωσης. Αντίθετα, το κρύο επίθεμα μειώνει την ροή του αίματος, ελαττώνει το πρήξιμο, ανακουφίζει τον πόνο και βοηθάει στην ταχύτερη και καλύτερη επούλωση.
Το ζεστό πρέπει να χρησιμοποιείται σε χρόνιους τραυματισμούς και μετά την πρώτη φάση ενός άμεσου τραυματισμού, που χρονικά αντιστοιχεί με την υποχώρηση του πρηξίματος. Το ζεστό στους χρόνιους τραυματισμούς μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και να μαλακώσει τους ιστούς της περιοχής.
Επειδή τις περισσότερες φορές δεν είναι εύκολο να καθορίσουμε την χρονική στιγμή που μπορούμε να βάλουμε ζεστό καλό είναι να έχουμε σαν αρχή: Πάντα βάζουμε πάγο μέχρι να φύγει το πρήξιμο και να μαλακώσει ο πόνος που συνήθως, και ανάλογα πάντα με τον τραυματισμό, διαρκεί 2 με 3 μέρες.
Προσοχή:
Ο πάγος κρυώνει και τους ιστούς που περιβάλουν την τραυματισμένη περιοχή και είναι πολύ σημαντικό να αφαιρείται πριν παγώσουν αυτοί οι ιστοί.
Αν ο πάγος μείνει πολύ ώρα πάνω στην περιοχή μπορεί να προκαλέσει ζημιά στα νεύρα, σε σημαντικούς ιστούς ή ακόμα και να δημιουργήσει έγκαυμα στην περιοχή γι’ αυτό καλό είναι ανάμεσα στον πάγο και το δέρμα να παρεμβάλει ένα λεπτό κομμάτι ύφασμα
Μία λογική χρήση είναι κύκλοι των 15- 20 λεπτών με πάγο πάνω στην περιοχή και αντίστοιχα ένα διάστημα 15- 20 λεπτών χωρίς.
Συνοψίζοντας:
Το πάγωμα είναι η επιλογή για να μειώσουμε το πρήξιμο ενός άμεσου τραυματισμού, αλλά θέλει προσοχή η χρήση του. Κύκλοι των 15-20 λεπτών με πάγο και χωρίς.
Η ζέστη αυξάνει το πρήξιμο σε έναν άμεσο τραυματισμό και καθυστερεί την διαδικασία επούλωσης, αλλά παίζει σημαντικότερο ρόλο στην αποκατάσταση ενός χρόνιου τραυματισμού.
Μαίρη Βέτουλα
Pilates instructor – εναλλακτική θεραπεύτρια
ΟΡΙΣΜΟΣ: Σε μια αρθροπλαστική ισχίου το οστό και ο χόνδρος με τη βλάβη, αφαιρούνται και αντικαθίστανται με προσθετικό υλικό.
Η κεφαλή του μηριαίου οστού που υπέστη τη ζημιά αντικαθίσταται με ένα μεταλλικό στέλεχος το οποίο τοποθετείται στο κοίλο κέντρο του μηριαίου οστού.
Μια μεταλλική η κεραμική μπάλα τοποθετείται στο πάνω μέρος του στελέχους σε αντικατάσταση της κεφαλής του μηριαίου οστού.
Ο κατεστραμμένος χόνδρος της υποδοχής (acetabulum) αφαιρείται και αντικαθίσταται με μεταλλική υποδοχή. Βίδες η τσιμέντο χρησιμοποιούνται για να κρατήσουν την υποδοχή στη θέση της.
ΑΙΤΙΑ: Τα πιο κοινό αίτιο είναι η Αρθρίτιδα, η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής και τραυματική αρθρίτιδα είναι οι πιο κοινοί τύποι.
ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ: Οπίσθια προσέγγιση: Αποφύγετε τη κάμψη του ισχίου 90°, την προσαγωγή και την έσω στροφή.
Εμπρόσθια προσέγγιση: Αποφύγετε την έκταση του ισχίου την απαγωγή και την έξω στροφή.
internet
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2008 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες βλέπουν περίπου 1,2 εκατομμύρια χειρουργικές επεμβάσεις σπονδυλικής στήλης κάθε χρόνο. Η ίδια μελέτη αναφέρει ότι το ποσοστό των κατοίκων των ΗΠΑ αναζητούν ιατρική βοήθεια για τον πόνο στην πλάτη αυξήθηκε από 12 % το 2000 και 15% το 2005.
Δεν είναι εύκολο να ανακάμψει κάποιος μετά από μια μεγάλη εγχείρηση στην πλάτη. Οι ασκήσεις Pilates μπορούν να σας βοηθήσουν να μείνετε σε φόρμα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επούλωσης.
Μετά την εγχείρηση πλάτης καλό είναι να γίνονται ασκήσεις Piletes με πόδια με χέρια αλλά θέλει προσοχή σε ασκήσεις κινητικότητας σπονδυλικής στήλης και πλευρικής κάμψης. Φυσικά το καλύτερο είναι ο personal trainer σας να συναντηθεί με τον γιατρό σας πριν εκτελέσετε οποιαδήποτε ασκηση Pilates. Ο γιατρός σας είναι σε θέση να δώσει την γραμμή ποιες ασκήσεις θα πρέπει να αποφύγετε και ποιες είναι κατάλληλες μετά από χειρουργική σπονδυλικής στήλης.
Το Pilates Association των ΗΠΑ λέει ότι ορισμένες ασκήσεις Pilates μπορεί να βοηθήσουν, επειδή ο στόχος τους ενισχύσει την πλάτη.
Στην φωτογραφία είναι κάποιες από τις μαθήτριές μου την ώρα που κάνουν άσκηση του ΜΑΤ για ενδυνάμωση πλάτης. Λ.Β.
Ο Δρ. Ιωάννης Καρνέζης FRCS(Orth), Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Επιστημονικός Διευθυντής Δικτύου Παθήσεων Σπονδυλικής Στήλης, εξηγεί τις καταβολές της κύφωσης από την παιδική ηλικία, αλλά και τα θέματα που προκύπτουν στο σώμα και την υγεία από την κύφωση.
“Κύφωση είναι η υπερβολική αύξηση της (φυσιολογικής) κύρτωσης της θωρακικής περιοχής της σπονδυλικής στήλης (‘ράχη’). Είναι από τα πιo συχνά προβλήματα που μπορεί να παρουσιαστούν σε όλη τη διάρκεια της ζωής από την παιδική ηλικία και την εφηβεία έως τις προχωρημένες ηλικίες. Δυστυχώς είναι μία από τις πιo συχνές παθήσεις που παραμελούνται.
Τι πρέπει να ξέρετε για την κύφωση
Αν και αρκετές φορές η κύφωση είναι μία ‘καλοήθης’ κατάσταση που δεν προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα συχνά συνοδεύεται από σοβαρή διαταραχή της δομής της σπονδυλικής στήλης με σοβαρά μακροχρόνια προβλήματα για όλη την ζωή του ατόμου. Οι πιο συχνές μορφές κύφωσης που συναντούμε είναι: στα παιδιά η κύφωση λόγω στάσης του σώματος και η ιδιοπαθής εφηβική κύφωση ενώ στους ενήλικες η κύφωση της προχωρημένης ηλικίας λόγω οστεοπόρωσης. Η κύφωση είναι ένα συχνό πρόβλημα και θα πρέπει να αναγνωρίζεται όσο το δυνατόν πιο νωρίς και να αντιμετωπίζεται πάντοτε σοβαρά ώστε να αποφεύγονται σημαντικά προβλήματα σε όλη τη διάρκεια της ζωής.
Μέθοδοι αντιμετώπισης της κύφωσης
Στα παιδιά: η κύφωση ‘λόγω στάσης του σώματος’ είναι η πιο ‘καλοήθης’ μορφή κύφωσης καθώς η παραμόρφωση του κορμού δεν συνοδεύεται από πόνο, δεν δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στη μετέπειτα ζωή και τις περισσότερες φορές η κύφωση εξαφανίζεται μέχρι την ενηλικίωση ή μετά την έναρξη συστηματικών αθλητικών δραστηριοτήτων (όπως γυμναστική και κολύμβηση) πού πάντοτε βοηθούν στο πρόβλημα.
Ωστόσο, για την αποφυγή της μικρής πιθανότητας επιδείνωσης της κύφωσης είναι καλό το παιδί να εξεταστεί από γιατρό ειδικευμένο στις παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.
Στους εφήβους: η διάκριση μεταξύ της απλής κύφωσης ‘λόγω στάσης του σώματος’ στους εφήβους και της πολύ πιο σοβαρής ‘ιδιοπαθούς εφηβικής κύφωσης’ (λέγεται και ‘νόσος του Scheuermann’) δεν είναι πάντοτε εύκολη για τους γονείς ή τον μη ειδικό γιατρό.
Είναι επομένως σημαντικό (ειδικά αν το σχήμα της ράχης φαίνεται να επιδεινώνεται σταδιακά) το παιδί να εξετάζεται από ειδικό γιατρό ώστε να αποκλειστούν πιο σημαντικά προβλήματα και να δοθούν οδηγίες για την σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού της ανάπτυξης. Στις περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητο από τον ειδικό γιατρό πρέπει να αρχίζει θεραπεία με πρόγραμμα εφαρμογής ‘κηδεμόνων’ του κορμού για την αποφυγή επιδείνωσης της κύφωσης και τη διόρθωση του σχήματος της ράχης.
Εάν (ειδικά προς το τέλος της περιόδου ανάπτυξης του εφήβου) ο βαθμός κύφωσης είναι πολύ σοβαρός τότε θα πρέπει να συζητηθεί η διορθωτική χειρουργική θεραπεία για την αποφυγή σοβαρών προβλημάτων κατά τη μετέπειτα ζωή.
Στους ενήλικες: Η κύφωση στους ενήλικες είναι συνήθως αποτέλεσμα προϋπάρχουσας κύφωσης από την εφηβική ηλικία αν και περαιτέρω σταδιακή επιδείνωση μπορεί να συμβεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής. Αν το πρόβλημα είναι σοβαρό, χειρουργική διόρθωση της παραμόρφωσης μπορεί να επιτευχθεί σε εξειδικευμένο χειρουργικό τμήμα σπονδυλικής στήλης. Λόγω της σύγχρονης ανάπτυξης των σχετικών μεθόδων τα αποτελέσματα σήμερα είναι πολύ ικανοποιητικά.
Στα άτομα προχωρημένης ηλικίας με οστεοπορωτικά κατάγματα: Το πρόβλημα των οστεοπορωτικών καταγμάτων είναι γενικά δύσκολο καθώς η κύφωση και ο πόνος που δημιουργείται έχει την τάση διαρκώς να επιδεινώνεται και η χειρουργική διόρθωση είναι εξαιρετικά δύσκολη ή αδύνατη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Ωστόσο η σύγχρονη πρόοδος της τεχνολογίας έχει επιτρέψει την εισαγωγή μίας ελάχιστα επεμβατικής μεθόδου που ονομάζεται κυφοπλαστική, η οποία επιτρέπει την (χωρίς εγχείρηση) ασφαλή ‘διόρθωση’ και σταθεροποίηση των σπονδύλων που έχουν υποστεί καθίζηση και κατά συνέπεια την αποκατάσταση της κύφωσης και την ανακούφιση από τον πόνο”.
Αποφύγετε τους πολλούς υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί, νουντλς) καθώς αυτές οι τροφές ενώ αυξάνουν γρήγορα τη γλυκόζη του αίματος προκαλούν αργότερα απογευματινή υπογλυκαιμία που μπορεί να σας οδηγήσει στην εύκολη λύση του γλυκού. Η πρωτεΐνη επιβραδύνει την απελευθέρωση σακχάρου από το γεύμα στη κυκλοφορία του αίματος, βοηθώντας έτσι στη διατήρηση σχετικά σταθερών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και μειώνοντας τα ξαφνικά επεισόδια πείνας («λιγούρες», επιθυμία για γλυκό) και άρα την πιθανότητα να μπείτε στον πειρασμό να καταναλώσετε κάποιο γλυκό.
Η οστεοπόρωση είναι μια χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών. Τα κόκκαλα γίνονται λεπτά και εύθραυστα λόγω της ελαττωμένης πυκνότητάς τους. Έχει χαρακτηρισθεί «ύπουλη» πάθηση γιατί μπορεί να προκληθεί κάταγμα (σπάσιμο) μέσα από ήπιες δραστηριότητες, όπως σκύψιμο ή μετά από μια απλή πτώση στο έδαφος. Πριν το κάταγμα ο ασθενής δεν πονάει, ούτε έχει κάποιο άλλο σύμπτωμα και γι’ αυτό η έγκαιρη διάγνωση είναι απαραίτητη.
Οι κύριοι παράγοντες που επηρεάζουν την πυκνότητα των οστών είναι:
Το φύλο (οι άντρες έχουν μεγαλύτερη οστική μάζα απ’ ότι οι γυναίκες)
Η ηλικία (μετά την ηλικία των 35 αρχίζει βαθμιαία η απώλεια της οστικης μάζας περίπου 0,3% -0,5% το χρόνο)
Η φυσιολογική λειτουργία διαφόρων οργάνων του σώματος
Η διατροφή
Η φυλή (μεγαλύτερη οστική μάζα έχουν οι έγχρωμοι λαοί απ’ ότι λευκοί)
Η άσκηση
Οι δευτερεύοντες παράγοντες που επηρεάζουν την πυκνότητα των οστών είναι:
Η ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου ,κυρίως μέχρι την ηλικία των 25
Η εμμηνόπαυση στης γυναίκες, λόγω μείωσης των οιστρογόνων
Άντρες άνω των 65 ετών, λόγω μείωσης της τεστοστερόνης
Η έλλειψη της άσκησης
Το αλκοόλ, το κάπνισμα και η καφεΐνη
Η έλλειψη βαρύτητας (αστροναύτες)
Η κρεατοφαγία, λόγω της αποβολής του ασβεστίου από τα ούρα
Παλιά κατάγματα (σύνδρομο sudeck – μετατραυματική οστεοπόρωση)
Γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση μαστού ή ωοθηκών
Έλλειψη βιταμίνης D
Η πρόληψη της οστεοπόρωσης είναι σημαντική και πρέπει να ξεκινά από την παιδική ηλικία του ατόμου με επαρκής πρόσληψη ασβεστίου, σωστή διατροφή και άσκηση. Η οστεοπόρωση δεν πρέπει να μένει χωρίς παρακολούθηση και θεραπεία, επειδή η νόσος επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής του ατόμου και έχει επιβαρυντικές συνέπειες για την οικονομία μια χώρας αφού το κόστος αντιμετώπισης είναι μεγάλο.
Ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής, διατροφής και άσκησης είναι ο ιδανικός για την διατήρηση της ποιότητας των οστών και την αποφυγή περαιτέρω συνεπειών της νόσου.
Όμως, ο σύγχρονος τρόπος ζωής με την αυτοματοποίηση των εργασιών (αυτοκίνητα, μηχανήματα, ανελκυστήρες κ.τ.λ.) έχει επηρεάσει πολύ την ποιότητα των οστών, λόγω της μείωσης των κινήσεων και «οστικών φορτήσεων» μας. Η σημασία της άσκησης που φορτίζει και δυναμώνει τα οστά δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Στη πραγματικότητα, έρευνες έχουν δείξει ότι η σωματική άσκηση μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της οστικής απώλειας.
